Кожны чалавек павінен паважаць родную мову, ведаць і шанаваць гісторыю, традыцыі і культуру свайго народа. Дарэчы, нацыянальная кухня з’яўляецца неад’емнай часткай культуры любога народа. Дранікі, клёцкі, бабка, каўбаска-вантробка, сала, бліны, наліснікі, верашчака, галушкі, квас, бярозавы сок… 26 лютага вучні сярэдняй школы №4 «адчулі» непаўторны смак роднай мовы падчас гасцёўні «Беларуская нацыянальная кухня».
Тыдзень беларускай мовы ў школе быў насычаны шматлікімі мерапрыемствамі, якія пашырылі веды кожнага вучня аб роднай мове, гісторыі і культуры беларускага народа. Музычна-літаратурная кампазіцыя «І песню родную люблю я», сустрэча з паэтам, гісторыкам, дырэктарам дома-музея Адама Міцкевіча Мікалаем Гайбам, фаер-фэст «У любімай мове роднай, наскай, ах, якія словы…», конкурс чытальнікаў «Гучы, беларускае слова», інтэрактыўныя гульні «Кнігі-юбіляры-2020», «Пісьменнікі-юбіляры» і інш. – з вуснаў педагогаў і вучняў школы гучалі толькі прыгожыя мілагучныя родныя словы.
– Цудоўнае мерапрыемства… Беларуская нацыянальная кухня вельмі смачная і разнастайная, – дзеліцца ўражаннямі вучань 6 «Б» класа Глеб Маляйковіч. – Я паспрабаваў амаль усе стравы, якімі нас частавалі падчас гасцёўні. Асабліва спадабаліся дранікі са смятанай. Дранікі – гэта мая любімая страва. Я з малодшай сястрычкай часта просім маму іх прыгатаваць нам.
Юныя «шэф-повары» ўстановы адукацыі расказалі, што своеасаблівай «настольнай кнігай» у падрыхтоўцы да мерапрыемства яны могуць назваць паэму «Новая зямля» Якуба Коласа. Сапраўды, радкі з твора неаднаразова ўзгадваліся падчас прэзентацыі страў. І гэта невыпадкова: паэму «Новая зямля» часта называюць «энцыклапедыяй беларускай кухні», у ёй аўтар шмат піша як снедалі, абедалі, частаваліся яго героі ў будні і святы.
Асабіста мне ў сэрца запалі наступныя словы Я.Коласа: «Ніякае багацце людзей не бывае даражэйшым за іх родную мову».
На самай справе, нам у спадчыну засталася ўнікальная мова – жывая і мілагучная, песенная і паэтычная, мова бацькоў і дзядоў – вялікі нацыянальны скарб. Няхай жа нашы родныя словы, традыцыі нашага народа жывуць і на кухні гаспадынь, і на вялікай сцэне як у будні, так і ў святы!
Яна Карачан, «НЖ-media»
Фота аўтара
