На Любчанскім замку пачаліся работы па аднаўленні чацвёртай вежы

10 сентября 2024 586

Гістарычная каштоўнасць – Любчанскі замак – аднаўляецца паслядоўнікамі на чале з Іванам Пячынскім. За больш чым дваццаць гадоў адрэстаўрыраваны дзве вежы і адноўлена трэцяя, злучаны яны паміж сабой сценамі. Да дадзены момант пачаліся работы па аднаўленні чацвёртай вежы – Паўднёвай (Драўлянай).

Актыўны ўдзел у работах прымаюць работнікі Будаўнічага ўпраўлення №256 ААТ «МАПІД» і вучні Любчанскай сярэдняй школы. У мінулую пятніцу ўсе шчыравалі ў адным з самых рамантычных замкаў Беларусі.

– Прыступілі да аднаго з важных этапаў – вядуцца апошнія працы па аддзелцы фасадаў трэцяй вежы. А дзякуючы такім неабыякавым людзям, як начальнік БУ-256 ААТ «МАПІД» Валерый Буян, мы прыступілі да ўзвядзення чацвёртай вежы. У мінулым годзе і сёлета тут усталявалі 58 паляў на глыбіню 8,5 м. Зрабілі арміраваную пліту і цокаль. Драўляная вежа была абабіта вертыкальнымі тарціцамі (дошкамі). На мой погляд, пасля аддзелкі паўднёвая вежа будзе самая прыгожая. Калі завершым чацвёртую вежу, сцены, то замак будзе непрыступны, – расказвае кіраўнік дабрачыннага фонду «Любчанскі замак» Іван Пячынскі. – Каманда работнікаў БУ-256 выдатная. Мала такіх кіраўнікоў, як Валерый Вітальевіч. Ён накіраваў брыгаду каменшчыкаў на чале з Юрыем Грыневічам, якія прыступілі да кладкі. Удзячны нашаму земляку Міхаілу Міхайлавічу Амельяновічу, а таксама кіраўнікам навагрудскіх прадпрыемстваў за пасільны ўклад у аднаўленне замка. Хачу адрасаваць словы ўдзячнасці дырэктару завода газавай апаратуры Ігару Капціловічу, начальніку ЛПП №5 Мікалаю Марозу, дырэктару ААТ «Прынёманскі» Івану Ярмацу і многім іншым неабыякавым людзям, якія дапамагаюць аднаўленню замка. На працягу ўсяго часу вядзення прац свой пасільны ўклад уносяць і юныя валанцёры – вучні Любчанскай сярэдняй школы.

– Неаднаразова даводзілася прымаць удзел у аднаўленні гісторыка-культурных каштоўнасцей Беларусі, а вось у Любчы ўпершыню. Прыемна ўнесці свой уклад у агульную гісторыю, якую пакінем будучым пакаленням, – гаворыць Юрый Грыневіч.

Вучні старэйшых класаў браты Вадзім і Аляксандр Гнілякевічы, Аляксей Конан, Міхаіл Мхаян, Антон Канаваленка ўжо чацвёрты год працуюць у замку.

– Любча – наша малая радзіма. Мы ганарымся сваёй гісторыяй і хочам дапамачы яе захаваць. Як мы можам знаходзіцца ў баку? – гаворыць Вадзім Гнілякевіч. – Я прыйшоў па прыкладзе маіх сяброў, яны першыя сталі валанцёрамі. Зараз пасля вучобы па меры магчымасці спяшаемся ў замак.

Абрысаваў кіраўнік дабрачыннага фонду «Любчанскі замак» і праблемнае пытанне.

– Увесь бераг Нёмана зарос самасейнай лазой, што дрэнна ўплывае на гістарычную каштоўнасць. Сцяна не прасыхае, пакрываецца мохам, мы не можам тынкаваць. Няма і пад’езду, каб працягваць работы. Нешта трэба з гэтым рабіць, – дадае І.А. Пячынскі.

Рэканструкцыя замка будзе доўжыцца яшчэ не адзін год, бо планаў у Івана Пячынскага шмат. Аднак, пасля таго, як работы на ўнікальным гістарычным помніку будуць завершаны, гарадскі пасёлак Любча стане месцам прыцягнення для тысяч турыстаў.