Андрэй Маркушэўскі: «Быць прафесіяналам і паважаць людзей»
Андрэй Маркушэўскі: «Быць прафесіяналам і паважаць людзей»
01 мая 2019 787
Мэтанакіраванасць, кампетэнтнасць, добразычлівасць – гэта тое, што ўласціва маладому намесніку начальніка інструментальнага цэха Андрэю Маркушэўскаму. У 22 гады ён прыйшоў працаваць рабочым на ААТ «Навагрудскі завод газавай апаратуры», а праз пяць гадоў ужо заняў кіруючую пасаду. У гэтым годзе яго імя занесена на раённую Дошку гонару.
Нягледзячы на тое, што намеснікам начальніка цэха Андрэй Віктаравіч працуе толькі пяць гадоў, карыстаецца заслужанай павагай у калектыве і дасягае добрых вынікаў. Ён старанна выконвае свае абавязкі, а яго ініцыятыва і інжынерная думка накіраваны на пошук аптымальнага рашэння любой вытворчай задачы.
– На заводзе працавала мама, зараз вадзіцелем працуе бацька, – падзяліўся Андрэй Віктаравіч. – Ужо падчас работы на прадпрыемстве я завочна закончыў факультэт інавацыйных тэхналогій у машынабудаванні Гродзенскага дзяржаўнага ўніверсітэта. З першых дзён мне было важна не толькі дакладна выканаць сваю работу, але і разабрацца ў вытворчым працэсе.
Інструментальны цэх – дапаможная вытворчасць завода, дзе вырабляецца і рамантуецца тэхналагічная аснастка, дапаможны і рэжучы інструмент. Зараз у цэху працуе больш за шэсцьдзясят чалавек, аднак вялікая адказнасць за людзей і вытворчы працэс Андрэя Маркушэўскага не палохаюць. Упэўненасці надаюць трывалыя веды і ўменне ладзіць з людзьмі.
– Калектыў цэха ў большасці сваёй вопытны і адказны, многія працуюць дзясяткі гадоў, так што працаваць зусім нескладана. Галоўнае – паважаць людзей, разумець патрэбы кожнага работніка, – перакананы Андрэй Маркушэўскі. – Сфера маіх абавязкаў – арганізацыя работы па вырабу тэхналагічнай аснасткі. Мне падабаецца, што работа цікавая і разнастайная, а кожны дзень не падобны на другія.
Малады кіраўнік высока цэніць прафесіяналізм і сумленнасць работнікаў цэха, адзначаючы што гэта майстры сваёй справы, здольныя справіцца з любой задачай. Андрэй Віктаравіч падкрэслівае, што інструментальны цэх не стаіць на месцы: набываецца новае абсталяванне, удасканальваецца вытворчасць. З гонарам паказвае станкі з праграмным кіраваннем. Да слова, на адным з іх вырабляліся нарыхтоўкі для факелаў ІІ Еўрапейскіх гульняў.
Андрэй Маркушэўскі перакананы, што на заводзе ў родным горадзе спецыялісту прасцей раскрыць свой патэнцыял. Неабходна толькі пастаяннае імкненне да самаўдасканалення і разуменне асабістай адказнасці за справу, без якіх немагчыма быць добрым кіраўніком і высакакласным спецыялістам. Да таго ж Андрэй Віктаравіч шматдзетны бацька, разам з жонкай яны выхоўваюць сына і дачушак-двайняшак.
Алена Ганцэвіч, «НЖ»
Варта пачытаць:Ніна Кавальчук: «Кандытар – прафесія «смачная»Таццяна Яроцкая: «Сацыяльная работа – маё прызванне»